Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 130, 1-8

1 Pieśń stopni. Z głębokości wołam do ciebie, o Panie! 2 Panie! wysłuchaj głos mój: nakłoń uszów twych do głosu prośb moich. 3 Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi? 4 Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano. 5 Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego. 6 Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku. 7 Oczekujże, Izraelu! na Pana; albowiem u Pana jest miłosierdzie, a obfite u niego odkupienie. 8 Onci sam odkupi Izraela od wszystkich nieprawości jego.

Verš 3

Panie! będzieszli nieprawości upatrywał, Panie! któż się zostoi?

Ž 143:2 - A nie wchodź w sąd z sługą twoim; albowiem nie będzie usprawiedliwiony przed obliczem twoim żaden żyjący.

Verš 4

Aleć u ciebie jest odpuszczenie, aby się ciebie bano.

2Sam 24:14 - I rzekł Dawid do Gada: Jestem bardzo ściśniony. Niech proszę raczej wpadniemy w rękę Pańską, gdyż wielkie są zlitowania jego; ale w rękę ludzką niech nie wpadam.

Verš 5

Oczekuję na Pana; oczekuje dusza moja, i jeszcze oczekuje na słowo jego.

Ž 27:14 - Oczekujże Pana, zmacniaj się, a on utwierdzi serce twoje; przetoż oczekuj Pana.

Hab 2:3 - Przeto, że jeszcze do pewnego czasu odłożone jest widzenie, które wypowie na skończeniu jego, a nie skłamie; a jeźliby na chwilę odwłaczał, oczekuj nań; boć zapewne przyjdzie, a nie omieszka.

Ž 40:1 - Przedniejszemu śpiewakowi psalm Dawidowy.

Verš 6

Dusza moja oczekuje Pana, pilniej niż straż świtania, która strzeże aż do poranku.

Ž 5:3 - Słuchaj pilnie głosu wołania mego; królu mój, i Boże mój! boć się modlę tobie.

Ž 119:147 - Uprzedzam cię na świtaniu i wołam, na słowo twoje oczekując.

Ž 123:1 - Pieśń stopni. Do ciebie oczy moje podnoszę, który mieszkasz w niebie.

Z 130 - Žalm je 6. z kajúcich žalmov; modlievame sa ho často, najmä v hodinkách za mŕtvych.

Z 130,1-2 - Žalmista prosí Pána, aby vypočul jeho hlas, jeho prosbu, keď volá k nemu "z hlbín". Ako vysvitá z ďalších veršov, ide o hriech, nie o tresty. Hriechy sú tou hlbočinou, v ktorej sa žalmista topí.

Z 130,4 - Pán odpúšťa naše hriechy, aby sa mu potom "v bázni slúžilo" (porov. Rim 2,4).

Z 130,8 - Žalmista končí presvedčením, že sa Pán zmiluje a odpustí svojmu ľudu všetky previnenia. Pán "vykúpi Izraela zo všetkých jeho neprávostí". Žalmista isto myslí na mesiášske prísľuby (porov. Jer 3,21-23; 24,7; 32,37-40; Ez 11,17-20).