výhody registrácie

Žalmy

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Ž 105, 1-45

1 Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego. 2 Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego. 3 Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana. 4 Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze. 5 Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego. 6 Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego! 7 Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego. 8 Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia; 9 Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi. 10 Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną. 11 Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego; 12 Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami. 13 Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu; 14 Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc: 15 Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego. 16 Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył. 17 Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa; 18 Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego, 19 Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go. 20 Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił. 21 Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją, 22 Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał. 23 Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej; 24 Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego. 25 Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego. 26 Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał; 27 Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej. 28 Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego. 29 Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich. 30 Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich. 31 Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich. 32 Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich. 33 Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich. 34 Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo; 35 I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich. 36 Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich. 37 Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich. 38 Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich. 39 Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy. 40 Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich. 41 Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka. 42 Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego. 43 Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich. 44 I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów. 45 Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.

Ž 105, 1-45





Verš 3
Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.
Ž 34:2 - Będę błogosławił Pana na każdy czas; zawżdy będzie chwała jego w ustach moich.

Verš 38
Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.
Ex 12:33 - I przynaglali Egipczanie ludowi, aby ich co rychlej wyprawili z ziemi; bo mówili: Pomrzemy wszyscy.

Verš 10
Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.
1Krn 16:17 - I postanowił to Jakóbowi za prawo, a Izraelowi za przymierze wieczne,
Gn 28:13 - A Pan stał nad nią i rzekł; Jam jest Pan, Bóg Abrahama, ojca twego, i Bóg Izaaka, ziemię tę, na której ty śpisz, tobie dam i nasieniu twojemu.
Gn 35:11 - I rzekł mu Bóg: Jam jest Bóg wszechmogący, rozradzaj się, i rozmnażaj się; naród, i mnóstwo narodów będzie z ciebie, a królowie z biódr twoich wynijdą.

Verš 11
Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;
Gn 13:15 - Wszystkę bowiem ziemię, którą ty widzisz, dam tobie, i nasieniu twemu aż na wieki.
Gn 15:18 - Onegoż dnia uczynił Pan z Abramem przymierze, mówiąc: Nasieniu twemu dam tę ziemię, od rzeki Egipskiej, aż do rzeki wielkiej, rzeki Eufrates.

Verš 12
Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.
1Krn 16:19 - Choć was była mała liczba, a przez krótki czas byliście przychodniami w niej;

Verš 45
Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.
Ex 19:4 - Wyście widzieli, com uczynił Egipczanom, i jakom was nosił niby na skrzydłach orłowych, i przywiodłem was do siebie.
Dt 4:1 - Teraz tedy, o Izraelu, słuchaj ustaw, i sądów, których ja was uczę, abyście je czyniąc żyli, a wszedłszy posiedli ziemię, którą Pan, Bóg ojców waszych, dawa wam.
Dt 4:40 - A tak przestrzegaj ustaw jego, i przykazań jego, które ja dziś rozkazuję tobie, abyć się dobrze wodziło, i synom twoim po tobie; abyś też przedłużył dni na ziemi, którą Pan, Bóg twój, da tobie, po wszystkie dni.
Dt 6:21 - Tedy powiesz synowi twemu: Byliśmy niewolnikami Faraonowymi w Egipcie, i wywiódł nas z Egiptu Pan w ręce możnej.

Verš 14
Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:
Gn 35:5 - I wyszli stamtąd; a strach Boży padł na miasta, które były około nich, iż nie gonili synów Jakóbowych.

Verš 17
Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;
Gn 37:28 - A gdy mijali oni mężowie, Madyjańscy kupcy, tedy wyciągnęli, i wyjęli Józefa z studni, i sprzedali Józefa Ismaelitom za dwadzieścia srebrników, którzy zaprowadzili Józefa do Egiptu.
Gn 37:36 - A Madyjańczycy sprzedali Józefa do Egiptu Potyfarowi, dworzaninowi Faraonowemu, hetmanowi żołnierstwa.
Gn 45:5 - Jednak teraz nie frasujcie się, ani trwożcie sobą, żeście mię tu sprzedali; boć dla zachowania żywota waszego posłał mię Bóg przed wami.

Verš 21
Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,
Gn 41:40 - Ty będziesz nad domem moim, a według rozkazania ust twoich sprawować się będzie wszystek lud mój: tylko stolicą większy nad cię będę.

Verš 43
Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.
Ex 14:8 - I zatwardził Pan serce Faraona, króla Egipskiego, i gonił syny Izraelskie; lecz synowie Izraelscy wyszli w ręce możnej.
Nm 33:3 - Naprzód wyciągnąwszy z Ramesses, miesiąca pierwszego, piętnastego dnia tegoż pierwszego miesiąca, nazajutrz po święcie przejścia, wyszli synowie Izraelscy ręką wyniosłą przed oczyma wszystkich Egipczanów;

Verš 24
Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.
Ex 1:7 - A synowie Izraelscy rozrodzili się, i rozpłodzili się, i rozmnożyli się, i zmocnili się bardzo wielce, a napełniona jest ziemia nimi.
Ex 1:9 - I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniejszy nad nas.

Verš 25
Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.
Ex 1:9 - I rzekł do ludu swego: Oto lud synów Izraelskich wielki, i możniejszy nad nas.
Ex 1:12 - Ale im więcej go trapili, tem więcej się rozmnażał, i tem więcej rósł, tak, iż ściśnieni byli dla synów Izraelskich.

Verš 26
Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;
Ex 3:10 - Przetoż teraz, pójdź, a poślę cię do Faraona, abyś wywiódł lud mój, syny Izraelskie z Egiptu.
Ex 4:12 - Idźże teraz, a Ja będę z usty twojemi, i nauczę cię, co byś miał mówić.

Verš 27
Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.
Ex 7:9 - Gdy wam rzecze Farao, mówiąc: Uczyńcie jaki cud, tedy rzeczesz do Aarona: Weźmij laskę twoję, a porzuć przed Faraonem, a obróci się w węża.

Verš 42
Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.
Gn 15:14 - A wszakże naród on, któremu służyć będą, ja sądzić będę; a potem wynijdą stamtąd z majętnością wielką.

Z 105 - Témou žalmu sú slová 11. verša: "Tebe dám kanaánsku krajinu ako váš podiel dedičný." Žalmista ďakuje za vernosť a splnenie tohto prísľubu ako aj za mnohé iné dobrodenia, ktoré Boh preukázal svojmu ľudu pred zaujatím tejto krajiny.

Z 105,6 - Izraeliti sa volajú: "potomci Abraháma - synovia Jakuba".

Z 105,15 - "Mojich pomazaných… mojim prorokom" - myslí tu patriarchov, ktorí boli zvláštnym spôsobom zasvätení Bohu a dostali od neho zjavenie (porov. Gn 12,11-20; 20,1-18; 26,7-11).

Z 105,19 - "No potom došlo na jeho slová" (Gn 41,12-14).

Z 105,23 - "Jakub sa stal hosťom v Chámovej krajine", totižto v Egypte (Gn 10,6). Jakubovi potomci nikdy nesplynuli s Egypťanmi.

Z 105,28-38 - Egyptský kráľ sa dlho spriečal vôli Jahveho, nechcel prepustiť Izraelitov zo svojej krajiny. Boh potom zosiela desať rán. Žalmista z nich uvádza niekoľko.

Z 105,39 - Viedol ich viditeľným stĺpom ohňa za noci a oblačným stĺpom cez deň. Na púšti rozostrel "oblak, aby ich tak chránil" pred úpalom slnka (Ex 13,21; 14,19; 40,36 atď.). Reptajúcich netresce, kŕmi ich prepelicami (Ex 16,13; Nm 11,31 n.), dáva im "mannu", chlieb z neba (Ex 16,4; vysvetlenie pozri pri žalme 78,25).

Z 105,44 - Palestínu v tie časy obývali mnohé národy. Izraeliti sa zmocnili kanaánskych miest a dedín, polí a záhrad, viníc a olivových hájov, dobytka a všetkého majetku.