Kniha Jób

Biblia - Sväté písmo

(POL - Poľský - Gdańska)

Jób 38, 1-41

1 Tedy odpowiedział Pan Ijobowi z wichru, i rzekł: 2 Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi? 3 Przepasz teraz jako mąż biodra swoje, a będę cię pytał, a ty mi daj sprawę. 4 Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum. 5 Któż uczynił rozmierzenie jej? powiedz, jeżli wiesz; albo kto sznur nad nią rozciągnął? 6 Na czem są podstawki jej ugruntowane? albo kto założył kamień jej węgielny? 7 Gdy wespół śpiewały gwiazdy zaranne, a weselili się wszyscy synowie Boży. 8 Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc? 9 Gdym położył obłok za szatę jego, a ciemność za pieluchy jego; 10 Gdym postanowił o niem dekret mój, a przyprawiłem zaworę i drzwi do niego, 11 I rzekłem: Aż dotąd wychodzić będziesz, a dalej nie postąpisz, a tu położysz nadęte wały twoje. 12 Izażeś za dni twoich rozkazywał świtaniu, i ukazałeś zorzy miejsce jej? 13 Aby ogarnęła kończyny ziemi, a iżby byli z niej wyrzuceni niepobożni. 14 Aby się odmieniała jako glina, do której pieczęć przykładają, a oni aby się stali jako szatą nakryci. 15 I aby była zawściągniona od niepobożnych światłość ich, a ramię wysokie było pokruszone. 16 Izażeś przyszedł aż do źródeł morskich, a po dnie przepaści przechodziłeś się? 17 Azaż odkryte są tobie bramy śmierci? bramy cienia śmierci widziałżeś? 18 Izaliś rozumem twym doszedł szerokości ziemi? Powiedz mi, jeźli to wszystko wiesz? 19 Gdzież jest ta droga do miejsca światłości? a ciemności gdzie mają miejsce swoje? 20 Abyś ją ująwszy odprowadził do granicy jej, ponieważ zrozumiewasz ścieszki do domu jej. 21 Wiedziałżeś na on czas, żeś się miał urodzić? i liczba dni twoich jak wielka być miała? 22 Izaliś przyszedł do skarbów śniegów? aby skarby gradu widzałeśli? 23 Które zatrzymywam na czas ucisku, na dzień bitwy i wojny. 24 Którąż się drogą dzieli światłość, i gdzie się rozchodzi wiatr wschodni po ziemi? 25 Któż rozdzielił stok powodziom? a drogę błyskawicy gromów? 26 Aby szedł deszcz na ziemię, w której nikt nie mieszka, i na pustynię, gdzie niemasz człowieka; 27 Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę. 28 Izali ma deszcz ojca? a krople rosy kto płodzi? 29 Z czyjegoż żywota wychodzi mróz? a szron niebieski któż płodzi? 30 Jakoż się kamieniem wody nakrywają, gdy wierzch przepaści zamarza. 31 Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać? 32 Izali wywiedziesz gwiazdy południowe czasu swego, albo Wóz niebieski z gwiazdami jego powiedziesz? 33 I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi? 34 Izali podniesiesz ku obłokowi głos twój, aby cię wielkość wód okryła? 35 Izali możesz wypuścić błyskawice, aby przyszły, i rzekłyć: Otośmy? 36 Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość? 37 Któż obrachował niebiosa mądrością swoją? a co się leje z nieba, któż uspokoi? 38 Aby polany proch stężał, a bryły aby się społu zelgnęły? 39 40 41

Verš 33

I znaszże porządek nieba? a możeszże rozrządzić panowanie jego na ziemi?

Jer 31:35 - Tak mówi Pan, który daje słońce na światłość we dnie, postanowienie miesiąca i gwiazd na światłość w nocy; który rozdziela morze, a huczą nawałności jego; Pan zastępów imię jego.

Verš 2

Któż to jest, co zaciemnia radę Bożą mowami nieroztropnemi?

Jób 42:3 - Któż jest ten, pytasz, który zaciemnia radę Bożą nieumiejętnie? Dlatego przyznaję, żem nie zrozumiał; dziwniejsze są te rzeczy, niżbym je mógł pojąć i zrozumieć.

Verš 4

Gdzieżeś był, kiedym Ja zakładał grunty ziemi? Powiedz, jeźliże nasz rozum.

Prís 8:29 - Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:

Verš 39

Ž 104:21 - Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.

Verš 8

Któż zamknął drzwiami morze, gdy się wyrywało, jakoby z żywota wychodząc?

Gn 1:9 - I rzekł Bóg: Niech się zbiorą wody, które są pod niebem, na jedno miejsce, a niech się okaże miejsce suche; i stało się tak.

Jób 26:10 - Położył granice wodom, aż weźmie koniec światłość i ciemność.

Ž 33:7 - Który zgromadził jako na kupę wody morskie, i złożył do skarbu przepaści.

Ž 104:9 - Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

Prís 8:29 - Gdy zakładał morzu granice jego, i wodom, aby nie przestępowały rozkazania jego; gdy rozmierzał grunty ziemi:

Jer 5:22 - I nie będziecież się mnie bali? mówi Pan; a przed obliczem mojem nie będziecież się lękali? którym położył morzu piasek za granicę ustawą wieczną, a nie przestąpi jej. Choć się wzruszą, wszakże nie przemogą; choć się wzburzą wały jego, wszakże nie przeskoczą go.

Verš 41

Ž 147:9 - Który daje bydłu pokarm ich, i kruczętom młodym, które wołają do niego.

Mt 6:26 - Spojrzyjcie na ptaki niebieskie, iż nie sieją ani żną, ani zbierają do gumien, a wżdy Ojciec wasz niebieski żywi je; izali wy nie jesteście daleko zacniejsi nad nie?

Verš 36

Któż złożył we wnętrznościach ludzkich mądrość, a kto dał rozumowi bystrość?

Jób 32:8 - Aleć duch, który jest w ludziach, i natchnienie Wszechmogącego daje rozum.

Kaz 2:26 - Bo człowiekowi, który mu się podoba, daje mądrość, umiejętność, i wesele; ale grzesznikowi daje frasunek, aby zbierał i zgromadzał, coby zostawił temu, który się podoba Bogu. I toć jest marność, a utrapienie ducha.

Dan 1:17 - A onym czterem młodzieńcom dał Bóg umiejętność i rozum we wszelakiem piśmie i mądrości; nadto Danijelowi dał wyrozumienie wszelakiego widzenia i snów.

Verš 27

Aby nasycił miejsce puste i niepłodne, a wywiódł z niego zieloną trawę.

Ž 107:35 - Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.

Verš 31

Możeszże związać jasne gwiazdy Bab? albo związek Oryjona rozerwać?

Jób 9:9 - On sprawił wóz niebieski z gwiazd, Oryjona i Hyjady, i inne gwiazdy skryte na południe.

Am 5:8 - Tego, który uczynił Baby na niebie i Oriona, który cień śmierci w poranek odmienia i dzień w ciemności nocne; który przywołuje wody morskie, a wylewa je na oblicze ziemi, Pan jest imię jego;

Job 38,7 - Najobvyklejší obraz stvorenia sveta predstavuje Boha ako budovateľa domu (4–6). Keď budovateľ zapustil do budovy uholný kameň, konala sa za spevu slávnosť (porov. Zach 4,7). V Palestíne podnes sprevádzajú kladenie posledných kameňov do klenby striedavými piesňami (Hejčl, Biblie, č. III, 997). Pri zakončovaní budovania vesmíru spievali hviezdy a anjeli na slávu Bohu.

Job 38,14 - Nádheru farieb, ktorá sa zjaví pri rannej zore, porovnáva spisovateľ s červenou pečatnou hlinou. Zmeneným hláskovaním dostaneme však nový obraz, ktorý sa zdá priliehavejším na tomto mieste. Ide tu asi o porovnanie s červeným vínom (Prís 23,31), ktoré sa postupne čistí, ak je uzavreté, a postupne sa v ňom vyvíja utešená farba.

Job 38,21 - Ide o ironickú poznámku o krátkom veku ľudského života.

Job 38,23 - Možno, že verš naráža na Joz 10,11.

Job 38,36 - Zdôrazňuje poriadok, ktorým sa prejavujú sily prírody, akoby podľa rozvahy vyvíjajú svoju činnosť, na svoj čas určenú. Iní prekladajú: Ktože vložil do mrakov múdrosť a ktože požičal mračnám rozvahu? – Iní zasa miesto "mrakov" a "mračien" chcú čítať slová: utajenosť a zjavný dej. Preto prekladajú: Kto vložil do utajenosti múdrosť a kto požičal zjavnému dianiu rozvahu? – V pravidelnosti prírodných javov zračí sa múdrosť toho, kto prírode stanovil jej zákonitosť.